Já sæll

Veriðið lækkar vegna þess að hækkun á verði dregur úr eftirspurn og á morgun segja þeir að verð hækki vegna þess að lækkun á verði veldur aukinni eftirspurn.

Hver er að spila með hvern.

Verð á hráolíu lækkar

Að gæta hagsmuna almennings

Á síðastliðnu hausti varð upphlaup í borgarstjórnarflokki Sjálfsstæðisflokksins sem leiddi að lokum til slita á samstarfi Framsóknarflokks og Sjálfstæðisflokk og setti af stað alla þá atburðarrás sem við höfum horft uppá allar götur síðan.

Þegar sexmenningarnir í borgarstjórnarflokknum hófu atlögu sína að borgarstjóra var það undir þeim formerkjum að hann hafi tekið ákvarðanir án þess að hafa samráð við hina borgarfulltrúana. Síðar kom þeim í hug sú skýring að útrásarverkefni með opinbert fé samræmdust ekki grundvallarstefnu Sjálfstæðisflokksins og að það bæri að fara vel með opinbert fé.

Nú hefur þessi sami borgarstjórnarflokkur staðið að því á stuttum fundi án nokkur samráðs við kóng eða prest að afskrifa þúsund milljóna fjárfestingu Orkuveitunnar í Bitruvirkjun.   Ekki voru Akurnesingar eða Borgnesingar, meðeigendurnir, spurðir og ekki var beðið með ákvörðunina eins og einn fund til að fara yfir stöðuna sameiginlega.  Nei þeim lá svo á að það var bara drifið í því að henda aurunum út um gluggann og Samfylking og Vinstri græn fögnuðu framtakinu alveg sérstaklega í bókun.

Nú berast af því fréttir að kannski sé hægt að draga úr skaðanum,  það gætu verið kaupendur að verkefninu og þannig fengist kannski eitthvað upp í þúsund milljónirnar til að draga úr skaða Orkuveitunnar og almennings af frumhlaupinu.

Það er ljóst að Sveitarfélagið Ölfus vill virkjun og þau atvinnutækifæri sem henni fylgja, og varla getur það talist siðlegt að Reykjavík, Akranes og Borgarnes sitji á landi og gögnum sem koma í veg fyrir það að Ölfusingar geti ráðstafað landi innan eigin sveitarfélags að vild.   Tala nú ekki um þegar það getur orðið til þess að bjarga allt að þúsund milljónum í hús sem annars hefðu tapast.

Þá væri í raun það eina sem hefði tapast væri mögulegur hagnaður Reykvíkinga, Akurnesinga og Borgnesinga af Bitruvirkjun en látum það liggja á milli hluta.   Það verða bara aðrir sem fá hann, einhverjir sem eru svo heppnir að hafa ekki fljótfæru sexmenninga úr Sjálfstæðisflokknum til þess að klúðra málum.   Og þá er nokkuð víst að honum verður betur varið.

Geir fer með gamanmál

Vilji Alþingis til hvalveiða er skýr og kemur fram í þingsályktun.   Það er hlutverk ríkisstjórnar ( í heild ) að fara að og framfylgja vilja Alþingis.    Þegar gripið var til niðurskurðar á þorskkvóta á yfirstandandi fiskveiðiári lögðu vísindamenn eindregið til að hluti mótvægisaðgerða væru auknar hvalveiðar.   Ríkisstjórnin kynnti mótvægisaðgerðir síðastliðið haust og þar kom fram að auknar hvalveiðar ættu að vara hluti mótvægisaðgerða.    Nú er komið í ljós að hálf ríkisstjórnin hirðir ekki um meirihlutavilja Alþingis og stendur ekki við boðaðar mótvægisaðgerðir.

Um þetta telur forsætisráðherrann rétt að segja bara brandara.

Þetta er vanvirðing við þingræðið í landinu

Tvær ríkisstjórnir við völd?

Vonandi vanda menn sig nú aðeins

sjá blogg dagsins

Framtíð REI tekin fyrir í kvöld

Hvað er milljarður milli vina

Stjórn Orkuveitu Reykjavíkur tók ákvörðun um að ekki verði byggð háhitavirkjun við Bitru.  Þessi ákvörðun er tekin á stjórnarfundi OR án undangenginnar umræðu í borgarstjórn og bæjarstjórnum þeirra sveitarfélaga sem eiga OR með Reykvíkingum.   Virðing meirihlutans í stjórn OR fyrir fjármunum skattgreiðenda er greinilega ekki mikil þessa dagana.

Síðast liðið haust settu sex borgarfulltrúar Sjálfstæðisflokksins meirihlutastarf með Framsóknarflokknum í uppnám sem endaði með slitum vegna þess að þeir töldu að ekki bæri að hætta fé Orkuveitunnar í áhættufjárfestingar í útlöndum.   Sexmenningarnir kvörtuðu undan ónógri kynningu og samráði þeirra sem sátu í stjórn OR.

Niðurstaðan er sú að í REI sitja nú starfsmenn og horfa á tækifærin líða hjá.  REI er vel kynnt fyrirtæki sem býr yfir eftirsóttri þekkingu.   Erlendis er mýmörg tækifæri til þess að flytja út hugvit og verkþekkingu og afla tekna fyrir þjóðarbúið.  Vandinn er bara sá að enginn veit hvert á að stefna.  Starfsmennirnir vita ekki þegar þeir vakna til vinnu að morgni hvort stefnan í dag er í norður eða suður.

Nú er einn þessara sex menninga orðinn stjórnarformaður OR og þá er lítið mál að afskrifa eins og 1.000 milljónir í fjárfestingu við undirbúning og rannsóknir Bitruvirkjunar svona á klukkutíma fundi og án alls samráðs og umræðu.

Það má til gamans geta þess að það koma um 400 manns á dag að skoða Hellisheiðarvirkjun, hvað ætli það komi margir á Ölkelduháls?   Hestamaður sem fer mikið þar um efast um að það sé að jafnaði mikið meira en 1 - 2% af þeim fjölda sem skoðar virkjunina.   Svo rökin um að ferðaþjónusta geti komið í stað virkjana er ansi hæpin og menn þar á fullkomnum villigötum.

Er nema von að borgarbúar hafi misst allt traust til borgarfulltrúa Sjálfstæðisflokksins ?

Matvælaverð 64% hærra en í Evrópu

Könnun Samkeppniseftirlitsins kemur fram að matvælaverð á Íslandi er 64% hærra en á Íslandi. 

Þessar tölur hljóta að vekja alla þá sem fjalla um samfélagsmál til umhugsunar.  Það er ekki hægt að skýra þennan mun með einungis fjarlægð eða smæð markaðar.   En eflaust má skýra hluta af honum með íslensku krónunni,  og vaxtastiginu á íslandi.   Fákeppni á líka hlut að máli, nú og hlutfallslega hár launakostnaður á Íslandi er líka orsök. 

Hér bítur hvað í annars skott,  launakostnaður verður að vera hár til þess að launamenn eigi fyrir afborgunum og vöxtum og í sig og á.   Hár launakostnaður kemur fram í hærra matvælaverði sem svo kemur fram í hærri vísitölu, sem hækkar svo afborganir og vexti sem kallar svo á hærri launakostnað. 

þegar stýrivextir eru hækkaðir til þess að slá á verðbólgu fer hluti hækkunar beint út í verðlagið og framkallar einmitt verðbólgu.  Við erum komin í vítahring sem minnir óneitanlega mikið á víxlhækkun verðlags og launa hér á árum áður.   Það er ekki auðvelt að brjótast út úr þessum vítahring en bent hefur verið á þá leið að leggja af krónuna. 

Hátt vaxtastig er m.a. tilkomið til þess að verja lítinn gjaldmiðil eins og krónuna fyrir áföllum og til þess að skapa á henni traust.  Um leið og krónan leggst af og nýjar skuldbindingar verða í evrum fjara verðtryggingin út og hættir að virka sem spírall sem fóðrar verðbólgu. 

Sú kaupmáttaraukning sem verður við það að verð á matvælum lækkar og það dregur úr vaxtabirgði heimilanna getur verið grunnur að nýrri þjóðarsátt og nýrri sókn í íslensku atvinnulífi.

Þeir sem tala fyrir því að halda upp á krónuna verða að benda á leiðir út úr þessum vítahring og hvernig hér á að byggja upp varanlegan stöðugleika með krónunni.   Það nægir ekki að hanga í þeirri tálsýn að íslenska krónan sé hagstjórnartæki sem við höfum eitthvað um að segja. 

Atburðir undanfarinna vikna hafa sýnt það svart á hvítu að við ráðum ekki ferðinni þegar kemur að skráningu krónunnar á markaði.

Verð á mat 64% hærra en í ESB

Hókus pókus

Ekki dugðu nú hókus pókus ráðstafanir ríkisstjórnarinnar lengi.  Ég var nú svo bjartsýnn að gera ráð fyrir því að fögnuður markaðarins yfir lífsmarkinu og tilburðunum myndi standa í viku til 10 daga.

Krónan veikist og Úrvalsvísitalan lækkar

Samfylkingin hunsar vilja Alþingis

sjá hér

Veiðimenn ekki farnir af stað

Getur Samfylkingin afnumið þingræðið þegar hentar?

Á Íslandi höfum við hingað til talið að stjórnarfarið væri þingræði, þótt það standi ekki berum orðum í stjórnarskránni. Gjörningar dagsins hljóta að vekja upp spurningar um hvort svo sé enn, hvort ekki sé komið á stjórnarfar ráðherraræðis, þar sem hver ráðherra fylgir eigin stefnu, sé einvaldur á sínu sviði, óháð vilja þings og óháð vilja annarra ráðherra. Ákvörðun Landbúnaðar- og sjávarútvegsráðherra og sérstaklega viðbrögð ráðherra Samfylkingarinnar í kjölfarið virðast styðja það.

ISG sagði að Einari K Guðfinnssyni hefði verið fullkunnugt um afstöðu Samfylkingarinnar áður en hann gaf út hrefnuveiðikvóta. Einar hefur sem sagt vitað að hann gæfi reglugerðina út í óþökk samstarfsflokksins.

Gott og vel. Það er ekki mikið teamwork í því hjá Einari. Það hefur svosem gerst áður, t.d. þegar lánsfjárhlutfall íbúðalánasjóðs var hækkað á ný í 90% fyrir síðustu kosningar.

Allir ráðherrar samstarfsflokksins telja ástæðu til að senda út fréttatilkynningu á 2 tungumálum, íslensku og ensku til að segjast ekki styðja ákvörðun ráðherrans og opinbera þar með trúnaðarbrestinn og ágreininginn. Þeir taka það fram að honum sé fullheimilt að taka þessa ákvörðun. Það er rétt samkvæmt valdbeitingartúlkun laga, en ef lesið er í tilgang laga, þmt stjórnarskrárinnar getur það ekki verið tilfellið að allt í lagi sé að ráðherrar séu innbyrðis ósammála, amk opinberlega.

Utanríkisráðherra segist ætla að verja gjörðirnar á erlendri grundu, með vísan í sjálfbærni veiðanna. Hún ætlar sem sagt ekki að verja þær með tilliti til annarra atriða, eins og sjálfsákvörðunarrétt þjóðarinnar eða með vísan í bókun okkar við endurinngöngu í hvalveiðiráðið þar sem stefna Íslands er lögð skýrt fram.

Þriggja spurninga verður í það minnsta að leita svara við í framhaldinu

1. Nýtur sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra trausts til að sitja áfram í embætti? Mun Samfylkingin verja hann vantrausti í ljósi gjörða hans?
2. Hver er trúverðugleiki utanríkisráðherra sem ætlar að verja stefnu sem viðkomandi hefur lýst andstöðu við? Er henni sætt í embætti þegar hún hefur sjálf vakið athygli á því að hún ætli að tala gegn eigin sannfæringu í málinu og lagt krók á sig til að eftir því verði tekið erlendis?
3. Hvaða stefnu fylgja starfsmenn Utanríkisráðuneytisins þegar þeir fara á fundi Alþjóða hvalveiðiráðsins. Stefnu yfirmanns síns eða þeirri stefnu Landbúnaðar- og sjávarútvegsráðherra sem telur sig vera að fylgja þeirri stefnu sem Alþingi hefur markað?

Hvergi er minnst á hvalveiðar í stefnu Samfylkingarinnar sem samþykkt var á síðasta landsfundi, þannig að efast megi um að þingmenn flokksins hafi ekki umboð til að hafa þessa afstöðu, sérstaklega í ljósi þess að Samfylkingarþingmenn stóðu að þingsályktunartillögu um endurupptöku hvalveiða á sínum tíma, sem ekki hefur verið breytt og er því stefna Alþingis í málinu, sem í þingræðisríkjum er bindandi fyrir ráðherra, sem ber að framkvæma þá stefnu sem Alþingi markar..

Ráðherrar Samfylkingarinnar telja sig ekki bundna af þeirri stefnu, þótt þeir fari með framkvæmdavaldið, sem þeim bæri að fylgja teldu þeir sig búa við þingræði. Yfirlýsing ráðherra Samfylkingarinnar er sem sagt að þeir telji sig ekki búa við þingræði.

Þetta er tímamótadagur í íslenskri stjórnmálasögu.

Árni Mathiesen sagði aðspurður á þingi í fyrrasumar

http://www.althingi.is/raeda/134/rad20070613T105105.html

Hitt málið sem var nefnt eru hvalveiðarnar. Ég var dálítið hissa á því hvernig hv. þingmenn tóku þær inn í þessa umræðu eins og þær væru eitthvað sem hefði átt að semja um á milli ríkisstjórnarflokkanna. Ég held að hv. þingmenn séu búnir að gleyma á hvaða forsendum hefur verið unnið í hvalveiðimálum á undanförnum árum. Það er unnið á forsendum þingsályktunar frá Alþingi frá 1999. Hún var þingmannamál og það voru svo margir þingmenn á þeirri tillögu að ég man eiginlega ekki hvað þeir voru margir. Þeir muna það sem eru í salnum og voru á tillögunni, en ég man að 1. flutningsmaður var núverandi hæstv. sjávarútvegsráðherra. Ég var einn af flutningsmönnum tillögunnar og það voru flutningsmenn úr öllum flokkum á þessari tillögu. Á grundvelli hennar hefur verið unnið og ég held að hv. þingmenn ættu að muna það að forsendurnar (Forseti hringir.)voru lagðar hér af hv. Þingmönnum

Tvískinnungur

Geir Haarde hefur sagt hér heima að fólk eigi að halda að sér höndum, ekki taka lán heldur spara á meðan kreppan gengur yfir.   Það hentar greinilega ekki glansmyndinni sem hann vill setja upp í útlöndum og þar kveður við annan tón.

Nú blasir það við að hér er samdráttur, samdráttur á húsnæðismarkaði, samdráttur í sölu nýrra bíla, samdráttur í veltu með kort og svo mætti áfram telja.   Markmiðið með háum stýrivöxtum er jú að draga úr eftirspurn og nú hefur dregið úr eftirspurn það er ekki um það deilt.

Ef forsætisráðherra hefur af því áhyggjur að hjól smærri fyrirtækja séu að stöðvast og heimilin og einstaklingar að lenda í kröggum er rétt að hann segi það hér á landi en ekki í viðtali við erlenda blaðamenn.   Hann getur líka gert ýmislegt til þess að hafa áhrif á þessa þróun, bara ef hann vill.

Hann er hér að finna sér blóraböggul og varpa ábyrgð á ástandinu frá ríkisstjórn og Seðlabanka til bankana.   Honum væri nær að líta í eigin barm, hann segist hafa eitt mest öllum tíma sínum frá áramótum í að hafa áhyggjur af efnahagsmálunum.   

Það er ótvírætt merki um þunglyndi að hugsa bara um vandamálin og gera ekkert.   Ég trúi því ekki að það hafi tekið mest allan tíma forsætisráðherra í fjóra og hálfan mánuð að væla út neyðaraðstoð hjá þjóðum sem hann þiggur hjálp frá í öðru orðinu en gagnrýnir í hinu.

Það getur verið erfitt að kyngja stoltinu.   Þegar forsætisráðherra og Seðlabankastjóri sem hafa ekki nógu sterk lýsingarorð til að lýsa óbeit sinni á Evrópusambandinu geta farið á hnjánum til Seðlabanka Evrópusambandslanda og vælt þar út aðstoð verða þeir að viðurkenna að efnahagsstjórn þessara landa er miklu betri en okkar.   

Heimskreppan sem Geir Haarde vísar til hefur nefnilega líka áhrif í öðrum löndum, t.d. í Svíþjóð og í Danmörku.   Þrátt fyrir það eru Seðlabankar þessara landa aflögufærir og geta rétt þeim Geir og Davíð hjálparhönd þegar þeir hafa lent á skeri.

Útlán of lítil